De creatieve tekens volgen aan de vooravond van een innerlijke doorbraak.

Afgelopen weekend schilderde ik de tekening die je hier ziet.

Of nee, ik schilderde het niet, ik had het eerder al geschilderd. Nu tekende ik de vormen erin of eruit, die ik er in zag.

Ik ben benieuwd wat jij erin ziet.
Het is een afdruk van het natte werkstuk waar ik vorige week zo heerlijk aan begon om het vervolgens te verscheuren.
Als je aan de vooravond van een doorbraak staat, zoals mij nu toevalt, doe je soms spannende dingen.
Dat is de enige manier om je grenzen te verleggen.

Toen bedacht ik me al schilderend, hè laat ik even een afdruk maken. Het werk was namelijk erg nat en ook wel erg zwart.

Ik gebruik bijna nooit zwart in mijn werk.
Het is zo indringend, zo definitief, zo donker ook.

Net als fases in je leven donker kunnen zijn terwijl je eigenlijk naar het licht verlangt. Want ook al is de doorbraak dichtbij, de pijn in mijn lichaam is er ook.

Dat voelt donker en deprimerend. Ik heb de neiging om te blijven hangen in oude patronen die ik maar al te goed ken.

Toch heb ik geen zin om bij de pakken neer te gaan zitten. Het leven vraagt van me dat ik beide ontvang: de pijn in mijn lichaam en de kracht van mijn hogere zelf/ziel.
Mijn verlangen naar eenheid is groot. Het vraagt om nog dieper afdalen in mijn lichaam/de aardse kracht en heling van diepe lagen in mijn zijn. Niet wetend waar de weg mij brengt.

Wat ervaar jij door naar dit werk te kijken?

Wil je op de hoogte blijven van mijn nieuwste programma?

Bij inschrijving op mijn inspiratiebrief ontvang je mijn mp3 ''durven doen wat je hart je ingeeft''

durven doen wat je hart je ingeeft

Plaats een reactie